De Deltawerken deden nieuwe watersystemen ontstaan. Er kwamen zoete wateren zoals het Volkerak-Zoommeer, de Binnenschelde en het Hollands Diep en zoute meren zoals het Veerse Meer en het Grevelingenmeer. De Oosterschelde werd een deels afgesloten zeearm. Aan de zeezijde kreeg de natuur in de Voordelta vrij spel. De Westerschelde werd niet afgesloten en behield veel natuurlijke dynamiek, die wel beperkt is door de opeenvolgende inpolderingen en bedijkingen en de verdiepingen en het onderhoud van de vaargeul.

De Zuidwestelijke Delta is na de aanleg van de Deltawerken nog niet tot rust gekomen. De veranderingen gaan mogelijk nog tientallen jaren door. Een voorbeeld daarvan is het langzaam verdwijnen van de zandplaten in de Oosterschelde. Dat vindt plaats omdat de Oosterscheldekering de opbouwende kracht van het getij verkleinde, terwijl het eroderen door windgolven gelijk bleef. In het Volkerak-Zoommeer ontstonden hoge nutriëntconcentraties, die relatief langdurig aanwezig zijn. Dat is een geschikte voedingsbodem voor schadelijke blauwalgen.

Deltares draagt bij aan vele onderzoeken en studies in de Zuidwestelijke Delta. Dat ondersteunt het maken van keuzes in beheer en beleid. Voor het Grevelingenmeer wordt nagedacht over het terugbrengen van het getij om de zuurstofloosheid in de diepe geulen te bestrijden. Deltares onderzocht hoeveel getij daarvoor nodig. Voor het Volkerak-Zoommeer is juist berekend hoe lang de huidige strategie gehandhaafd kan worden, in het bijzonder in het licht van klimaatverandering. In dienst van het in stand houden van de ecologisch waardevolle zandplaten in de Oosterschelde, zijn de effecten van zandsuppleties in kaart gebracht. Bij het Haringvliet lag de nadruk op de zoutindringing als de sluizen op een kier worden gezet, met data-analyses en modelstudies.

Meer weten over de stand van zaken en het toekomstperspectief van de
Zuidwestelijke delta